Początkowo była to walka o to, żeby Piotruś mógł stanąć na własnych nogach i biegać jak wszystkie dzieci (urodził się z wadą stopy końsko – szpotawe). Wymagało to 8-miesięcznego cotygodniowego gipsowania obu nóżek. Następnie zabieg podcięcia ścięgien Achillesa. Potem rehabilitacja – usiłowanie chodzenia w łuskach i wreszcie operacja u prof. Czubaka w otwocku, zakończyły leczenie nóżek.

Z czasem ujawniły się inne zaburzenia neurorozwojowe. Piotruś w małym stopniu odczuwa własne ciało (zaburzenia czucia głębokiego). Wymaga ciągłej rehabilitacji. Brak mowy oraz zaburzenia zachowania utrudniają kontakt z otoczeniem. Piotruś skończył 12 lat. Ma nauczanie szkolne i indywidualne na swoim poziomie oraz różnorodną rehabilitację, m.in. na specjalistycznych turnusach rehabilitacyjnych (“Zabajka w Złotowie”), co jest możliwe dzięki Państwa pomocy. Zdajemy sobie sprawę, że Piotruś zawsze będzie wymagał opieki. Cieszymy się jednak, że w swoim tempie lecz konsekwentnie Piotruś czyni stałe postępy fizyczne i psychiczne. Mama opuściła Piotrusia. Chłopiec wychowywany jest tylko przez tatę.

Dziękujemy za bycie z nami. Prosimy o przekaznie 1% podatku, nr KRS 0000037904.

Piotruś z tatą